Παναγιώτατε,

Έχω τη θεία Τύχη να είμαι Δήμαρχος στον μικρό Δήμο ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΚΟΥΦΑ, στις νότιες εσχατιές της Ηπείρου. Και θεωρώ Τύχη να προΐσταμαι σ’ έναν Δήμο με όνομα που εκπηγάζει απ’ τις αστείρευτες πηγές της Ελληνικής Ιστορίας. Το Κομπότι, έδρα της ομώνυμης Δημοτικής Κοινότητας του Δήμου μας είναι η γενέτειρα του Νικολάου Σκουφά, του μεγάλου αυτού ανδρός της Προεπαναστατικής Περιόδου. Επιπλέον, η Διοικητική έδρα του Δήμου μας, το Πέτα, είναι γραμμένο με το αίμα των Ελλήνων και Φιλελλήνων που έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι τον Ιούλιο του 1822 από τις ορδές του Κιουταχή. Κι ακόμη, η Ιστορική έδρα του Δήμου μας είναι η Μαρτυρική Κοινότητα του Κομμένου όπου το πρωί της 16ης Αυγούστου 1943, η Γερμανική θηριωδία μέτρησε 317 νεκρούς και κυρίως γυναικόπαιδα με θάνατο μαρτυρικό και κτηνώδη.

Επιπλέον, στα δύο γειτονικά χωριά Λουτρότοπο και Συκιές τις μέρες εκείνες είχαμε άλλους 30 περίπου νεκρούς, θύματα του Γερμανικού Ναζισμού, ενώ 12 νεκρούς της ίδιας θηριωδίας είχαμε στις Σελλάδες, 5 στο Φωτεινό αλλά και σε άλλα Δημοτικά Διαμερίσματα.

Έχω λοιπόν κάθε λόγο, Παναγιώτατε, να σεμνύνομαι, γιατί είμαι επικεφαλής ενός τόσο μεν μικρού Δήμου (13.000 κάτοικοι), αλλά με τόσο μεγάλη σημαντική Ιστορία. Λάτρης της Ιστορίας ο ίδιος έγινε εμφανής, τόσο στις δύο θητείες μου ως Δήμαρχος του ακόμη πιο μικρού Καποδιστριακού Δήμου Κομποτίου, όσο και στην Τρίτη ως Δήμαρχος του Καλλικρατικού Δήμου ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΚΟΥΦΑ, η προσπάθειά μου να αναδειχθούνε οι τρείς βασικοί πυρήνες της Νεοελληνικής Ιστορίας που συναποτελούν και την ταυτότητα του Δήμου μας.

Και ως προς μεν το Πέτα και τους Φιλέλληνες το θέμα και γοητευτικό υπήρξε και ευρύτατου ενδιαφέροντος για τους ιστορικούς και μελετητές με αποτέλεσμα να ερευνηθεί το γεγονός διεξοδικότατα. Δύο Επιστημονικά Συνέδρια έλαβαν χώρα στον πρώην Δήμο Πέτα κι ένα Διεθνές πρόσφατα επί θητείας μου με θέμα τον Φιλελληνισμό, σε συνεργασία με το Τμήμα Νεότερης Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ακόμα βοηθήσαμε να γίνει γνωστό σ’ ολόκληρη την Επικράτεια αλλά και την Ευρώπη ότι η Μαρτυρική Κοινότητα Κομμένου, σαν ενιαίος οικισμός, είχε τα περισσότερα θύματα από τον Γερμανικό Ναζισμό, αφού τόσο τα Καλάβρυτα, όσο και το Δίστομο έχουν τον αριθμό των θυμάτων αθροιστικά, καθώς προσθέτουν τα θύματα ευρύτερων περιοχών.

Πριν λίγες δεκαετίες η Κοινότητα Κομμένου με τους φορείς της κι όλοι εμείς δίπλα τους συντονίσαμε τις προσπάθειές μας ώστε το δράμα των συνδημοτών μας της 16ης Αυγούστου 1943 να προσλάβει Πανελλήνιο κι ως ένα βαθμό, Πανευρωπαϊκό χαρακτήρα..

Κι εκεί όπου υστερούμε είναι η πληροφόρησή μας για τον Νικόλαο Σκουφά, ένα άτομο «έντιμο και αμέμπτου ηθικής » που ατύχησε να φύγει απ’ τη ζωή λίγο πριν ξεκινήσει η μεγάλη του Έθνους Επανάσταση. Ο φακός της ιστορίας εύλογα στράφηκε προς τους λαμπρούς πρωταγωνιστές, τα μεγάλα ονόματα της Επανάστασης. Κι ο Σκουφάς που πέθανε νεότατος, 39 χρονών, απ’ το άγχος για την πορεία της ετοιμασίας του Γένους για τον μεγάλο ξεσηκωμό, βρέθηκε… στα αζήτητα…

 Ο σεμνός αυτός ιδεολόγος πολύ λίγο ήταν γνωστός ως τα μέσα του 20ου αιώνα.

Μετά την απελευθέρωση του Κομποτίου (1833), τη δεκαετία του 1930 οι συγχωριανοί του Σκουφά συγκρότησαν Ερανική Επιτροπή για την ανέγερση ανδριάντος προς Τιμήν του Άξιου Τέκνου του Κομποτίου. Ο Βασίλειος Φαληρέας, Γλύπτης και Ακαδημαϊκός, φιλοτέχνησε στην Ομώνυμη Πλατεία στο κέντρο της Κωμόπολής μας, έναν μνημειακό ανδριάντα, απ’ τα δύο-τρία καλύτερά του έργα, αλλά κι απ’ τα καλύτερα γλυπτά στη νεότερη Γλυπτική Τέχνη στον Ελληνικό Χώρο. Το επίγραμμα στο βάθρο του έργου το αφιέρωσε ο διακεκριμένος την εποχή εκείνη Ιεροδιδάσκαλος Ζαχαρίας Αινιάν.

 Μετά το 1950 ξεκίνησε μια συντονισμένη προσπάθεια απ’ τη γενέτειρά του με τη συνεργασία των Φορέων της Κοινότητας και της Αδελφότητας των Απανταχού Κομποταίων που εδρεύει στην Αθήνα, να καθιερωθούνε κάθε χρόνο, την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου, τριήμερες εορταστικές Εκδηλώσεις με κυρίαρχα στοιχεία τον Λόγο και την Παράδοση, για να γίνει γνωστό, όσο πιο πολύ μπορεί ,το Έργο και η Προσωπικότητα του σημαντικού αυτού άνδρα που η Επίσημη Ιστορία υπήρξε πολύ φειδωλή απέναντί του.

 Ήδη ο Δήμος μας έχει προγραμματίσει τον Αύγουστο Συνέδριο για την «Σφαγή του Κομμένου» με συμμετοχή του συνόλου των Μαρτυρικών Κοινοτήτων της χώρας μας και το πρώτο Διεθνές Συνέδριο για τον Νικόλαο Σκουφά και τη Φιλική Εταιρεία.

Παναγιώτατε,

 Στις 31 Ιουλίου 1918 η καρδιά του Νικολάου Σκουφά, εκεί σιμά σας, στο Μεγάλο Ρεύμα, κάτω από την πίεση και την αγωνία της πορείας της Φιλικής Εταιρείας (γιορτάζουμε εφέτος τα 200 χρόνια από την Ίδρυση της 1814-2014), ράγισε και ο ταπεινός Αγωνιστής του Έθνους και του Λαού παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο… Η σωρός του εναποτέθηκε στο Νεκροταφείο του Αρναούτ –κιοϊ..

 Οι έρευνες που παλιότερα έγιναν σ’ αυτούς τους χώρους δεν απέδωσαν σημαντικούς καρπούς. Εμείς εφέτος και με δεδομένο το Συνέδριο, πάντα με την συνεργασία του Τμήματος Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, θα επαναλάβουμε την προσπάθεια και σας παρακαλούμε θερμότατα, κάνουμε έκκληση στην Παναγιότητά σας να θέσετε το επιστημονικό δυναμικό του Πατριαρχείου στην διάθεση της Ομάδας που θα επισκεφθεί πιθανότατα την Πόλη και το Πατριαρχείο για συγκέντρωση πληροφοριών για τον Σκουφά και κυρίως γύρω από τον θάνατό του, τον τόπο ταφής του, τι απέγινε κ.ο.κ. Ή ακόμη να μας στείλετε, εάν έχετε κάπου πληροφόρηση για το συγχωριανό μας. Ευχαριστούμε εκ προοιμίου θερμότατα και ευελπιστούμε πως ο Δήμος μας μ’ αυτό το κείμενο εγκαινιάζει μια συνεργασία μαζί σας που, σίγουρα, θα αποδώσει καρπούς.

Με Τιμή και βαθύτατο Σεβασμό

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ